Je denkt eindeloos na, piekert zelfs over wat je nou wilt, en je komt er maar niet uit. Hoe kan het toch dat al dat denkwerk zo weinig oplevert? En wat werkt wel om erachter te komen wat je wilt en hoe je weer kunt genieten van het leven? Mijn advies: sla eens een andere weg in.
Als we naar huis rijden van een feestje, rijdt mijn man van de snelweg af de provinciale weg op. Terwijl hij me aankijkt met iets dichtgeknepen ogen, legt hij zijn hand op mijn knie en zegt hij: ‘Speciaal voor jou schatje.’ Mijn man weet dat ik hou van omwegen, nieuwe routes ontdekken en rondzwerven.
Dooddoener
Niet doelgericht en efficiënt, ik weet het, maar in mijn ogen zijn die twee dingen zwaar overgewaardeerd. Ik heb er niet veel mee. Natuurlijk snap ik dat het handig is in sommige situaties om recht op je doel af te gaan, maar ik vind het een dooddoener voor creativiteit en ontdekking.
‘Omweg persoonlijkheid’
Ik ben een laatbloeier en inmiddels ben ik erachter hoe dat komt: ik hou van de lange weg, kies niet snel de makkelijkste en snelste route naar mijn bestemming. Dat is soms frustrerend, want anderen zijn zoveel sneller bij hun bestemming dan ik. Tenminste: zo lijkt het. Want gaat het wel om die bestemming? Weten zij echt wat ze willen en blijft dat ook wat ze willen? Ik twijfel veel, vooral aan mezelf, en probeer nieuwe dingen. Vaak vind ik die dingen helemaal niet leuk. Dat zijn de vervelende kanten van mijn ‘omweg persoonlijkheid’. Maar het levert me ook veel moois op.
Ontdekken Je kunt eindeloos nadenken over wat je wilt, maar dat alleen is niet genoeg. Juist door andere dingen te doen, andere routes te verkennen, kom je erachter wat je wilt. Sterker nog, ik denk dat juist het maken van omwegen en op de bonnefooi en doelloos rondzwerven uiteindelijk leiden tot het beste resultaat. Want juist als ik een weg insla die ik nog niet ken, kom ik op dat mooie bospad waarvan ik niet wist dat het bestond. Of ontdek ik dat gezellige restaurantje waarvan ik niet wist dat ik daarnaar op zoek was. In mijn werk als coach en communicatieadviseur levert het ‘dwalen’ me op dat ik nieuwe invalshoeken vind om een probleem op te lossen. Gewoon door even los te laten en andere mogelijkheden te verkennen..
Misverstand
Het probleem met recht op je doel afgaan is volgens mij dat je vaak denkt dat je weet wat je wilt, maar dat het niet klopt. Het is gebaseerd op een misverstand: namelijk dat je een bestemming hebt en dat die nooit verandert. Ik zie het leven niet als een lineaire lijn waarin je toewerkt naar een uiteindelijk groots doel. In mijn ogen zou het leven dan weinig betekenis hebben.
Zoveel mogelijkheden
Ten eerste: ik geloof niet in een bestemming. Met alles wat je kunt doen in je leven, en dan heb ik het over werk en vrijetijdsbesteding, zou het wel heel toevallig zijn als er maar een ding is dat bij je past en als je dat ook nog eens zomaar vindt. Er zijn zoveel banen en hobby’s die bij je passen. Ik denk zelfs dat als je altijd hetzelfde doet, dat dat heel snel gaat vervelen. Als je niet alle mogelijkheden kent, en niet andere dingen probeert, blijf je altijd in het bekende hangen. Dan rijd je op de automatische piloot keer op keer dezelfde snelweg zonder alle mooie andere weggetjes en dorpjes te ontdekken.
Doelloos leven
Ten tweede: waarom zou je bestemming tijdens je leven niet kunnen veranderen? Je ontwikkelt je hele leven, verandering is eigenlijk de enige constante factor. Je smaak en wensen veranderen
continu. Als je naar een doel toewerkt en je bereikt dat doel. Wat is er dan nog? Lijkt mij juist een doelloos leven. Door te dwalen ontdek je nieuwe wensen, nieuwe doelen die bij je passen.
Doel op zich
Als we van de snelweg af zijn, rijden we door polders, langs een bos, zien we twee hazen in het veld en stuiten we op een beekje waar we even uitstappen om uit te waaien. Zijn we dichter bij ons doel? Als ons doel thuis is, nee dan nog niet. Maar we ontdekken nieuwe doelen en doen nieuwe energie op. En dat is een doel op zich.