Iemand vroeg mij laatst: ‘Sandy waarom geloof jij niet in diëten? Je valt er toch gewoon van af?’ Dat klopt, toch denk ik dat diëten juist schadelijk voor je zijn. En geloof me: ik heb het geprobeerd. Pas toen ik stopte met proberen om af te vallen, lukte het me.
Er zijn verschillende soorten diëten: je kunt jezelf bepaalde voedingsstoffen ontzeggen, zoals koolhydraten. Of je volgt een dieet waarvoor je een bepaald voorgeschreven dagmenu volgt. Je eet kant-en-klaar shakes, soepen en repen zodat je nergens over na hoeft te denken. Of je gaat echt vasten, afgewisseld met dagen waarop je eet. Ik geloof dat ik de meeste wel heb geprobeerd. Daar ben ik misselijk, ziek, zwak, kouwelijk, verstopt, chagrijnig en zelfs bijna kaal van geworden. Nou zijn niet alle diëten extreem, maar feit is dat ze gewoon niet voor altijd vol zijn te houden. Om een dieet te volgen heb je veel discipline nodig, dat betekent per definitie dat het een keer gaat gebeuren dat de discipline op is. Bijvoorbeeld als je een rotdag hebt gehad op je werk, als je je lichamelijk niet goed voelt, als je het al te lang vol hebt gehouden of als je juist wilt vieren dat je bent afgevallen.
Hoe kijk jij naar afvallen?
Natuurlijk val je van een dieet af als je deze trouw volgt. Maar het gaat om iets anders. Namelijk: hoe kijk jij naar afvallen? Zie je het als een soort project met een beginpunt en een eindpunt? Je bent te zwaar, volgt een dieet, valt af, bereikt je streefgewicht en klaar. Project afgerond. Dat is de reden waarom een dieet niet werkt. Het idee dat ‘je er ooit bent’ en dan klaar bent. Die situatie bestaat niet. Want als je dat denkt, pak je het normale leven weer op. Je leven van voor je dieet. En dat leven heeft er juist voor gezorgd dat je te zwaar was. Dus dat word je dan weer.
Wat werkt dan wel?
Ik geloof niet in een afgesloten periode waarin je een resultaat bereikt dat blijvend is. Sterker nog, ik geloof niet dat afvallen alleen de oplossing van het probleem is. Als je niet blij met je lichaam bent, met jezelf dus, dan ben je dat ook niet als je x kilo afvalt. En zo lang je ongelukkig blijft met jezelf, ga je ook niet goed voor jezelf zorgen. Je moet eerst leren om blij te zijn met wie je bent. Je zelfvertrouwen en zelfliefde vergroten. Pas dan ga je goed voor jezelf zorgen, voor de rest van je leven. En jezelf een periode uithongeren is niet goed voor jezelf zorgen. Leer dus eerst blij te zijn met wie je bent. Dan volgen die kilo’s later wel.
Diëten niet meer nodig
Dat heb ik een paar jaar geleden ook ervaren. Pas toen ik anders naar mezelf ging kijken, ging ik beter voor mezelf zorgen. Ik durfde ruimte in te nemen, mezelf bovenaan mijn prioriteitenlijst te zetten. En dat betekende dat mijn kinderen het af en toe een uurtje zonder mij moesten doen, dat ik mijn werk anders heb ingericht, dat ik ging investeren in mezelf door een opleiding te volgen, dat ik nadacht over ‘wat wil ík?’. En toen ik dat allemaal ging doen, kwam er iets anders op gang. Ik ging gezonder eten omdat ik goed voor mezelf wilde zorgen, ik lekkerder in mijn vel wilde zitten. De kilo’s vlogen er vanzelf af en het voelde niet eens als moeite doen. Het was meer een gevolg van hoe ik met liefde naar mezelf keek en met mezelf omging. Die diëten had ik vervolgens niet meer nodig. Hoe lekker is dat?!